“ One man band dirty blues rock Tap n'roll!! “

Wie zich begin dit jaar, in januari, de pré-release party van Jan Jaspers’ Boogie Beasts in de MOD in Hasselt nog herinnerd, moet zich ook zeker het duo van het voorprogramma herinneren. Om negen uur gingen toen de lichten op het podium eerst aan voor de One Rust Band, een Zwitsers/Frans explosief blues-rock-duo, dat door BB als support act uitgenodigd werd. One Rusty Band bestaat uit de one-man-band Greg (zang, gitaren, mondharmonica en foot drum) en tapdanseres/circusartieste Léa (wasbord, cymbaal, fluitje). Hoe ze in Sierre in Zwitserland tijdens het jaarlijkse festival “week-end au bord de l’eau” hun landgenoot uit Genève en de Française Léa aankondigen? Als “du dirty blues qui claque fort…”.

In Hasselt bestond hun vijfenveertig minuten zweten en uitbundig tapdansen vooral uit nummers uit hun debuut album ‘Vagabond’ [2017] (“Vagabond”, Jimi Hendrix’ ”Voodoo Child” en Robert Johnson’s “Love in Vain”). Je mag stellen dat One Rusty Band als opener een aangename verrassing was, die warempel (en gelukkig) de oubollige blues liefhebbers die, op uitnodiging van move2blues, hier normaliter op de maandelijkse donderdagavond komen, zeker niet onberoerd lieten.

Het duo zat niet stil, want in september brachten ze bij Orient Artist hun nieuwe album ‘Voodoo Queen’ uit. Ze namen dertien originele nummers op, waarin ze al vanaf de opener “Intro” duidelijk laten voelen en horen welke kant ze uit willen. Het is even tappen en slaan op de drum om op te warmen, maar een sirene in de achtergrond laat horen dat nog veel dreigends gaat komen. De slide gitaar van Greg leidt daarna het afdalen naar de donkere “Devil Cave” in. Het nummer komt op dreef als de zang begint en de eerste slide akkoorden door de kamer rollen. Heel aanstekelig is “Boogie Woogie” en er is nog meer geflirt met de duivel op “I’ve Got the Devil”. Het nummer begint rustig, wordt meer funky, maar het is Greg’s zang die de aandacht vraagt. Ook op “Sex Blood ‘n Rock ’n Roll” blijven ze met hun lugubere kant scoren, maar het tij keert als Greg de instrumental “Spanish Desert” inzet en hij ons met wat Latino getinte gitaar mee op sleeptouw neemt. “I’m Lost” is wat ouderwetse, minder trashy blues, maar met de titelsong moeten alle poorten weer groot open. Met “Po Boy Blues” knipogen ze opvallend naar het Fat Possum label, dat op het einde van de 20ste eeuw verschillende artiesten vanwege hun leeftijd kwijtgeraakte en zeker nog meer jonge artiesten kan gebruiken. Als de “White Trash Blues” trein tot stilstand komt blijft er nog “Road 88” als afsluiter over. Enig overeenkomsten met ZZ Top is hier op het einde zeker niet uit den boze…

Met ‘Voodoo Queen’ kwamen we de One Rusty Band opnieuw tegen. De duivel werd verjaagd met een flinke portie aanstekelige trash blues.  Wij weten dat volgend jaar Hookrock 2020 de volgende afspraak met de One Rusty Band is.

“ Avec ‘Voodoo Queen’, nous avons de nouveau rencontré le One Rusty Band. Le diable a été chassé avec une généreuse portion de trash blues... “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list:
01. Intro - 02. Devil Cave - 03. Magic Potion - 04. Boogie Woogie - 05. I’ve Got the Devil - 06. Under the Moon - 07. Sex Blood ‘n Rock ’n Roll - 08. Spanish Desert - 09. I’m Lost - 10. Voodoo Queen – 11. Po Boy Blues - 12. White Trash Blues - 13. Road 88
Words/music © 2019 by: One Rusty Band - Produced by: One Rusty Band

Album line-up:
“Rusty” Greg: vocs, guitar, foot drum, harmonica / Léa “Jumping”: rhythm ‘n foot, washboard

Discography One Rusty Band:
Voodoo Queen [2019] | Vagabond [2017] |